ENOLA GAY (ORCHESTRAL MANOEUVRES IN THE DARK)

22 Şubat 2022 Salı 13:26

Okuldan arkadaş Andy McCluskey ile Paul Humphreys’in iki büyük tutkusu var; biri 2. Dünya Savaşı uçakları, diğeri de Krawftwerk grubu. Almanya’da Krawftwerk öncülüğünde doğan elektronik müzik akımına hayranlar. Bir de ABD bombardıman uçaklarının fotoğraflarını topluyorlar.

Galli ikili, birkaç küçük toplulukta müzik yaptıktan sonra Orchestral Manoeuvres in The Dark (OMD) grubunu kuruyor.

Basçı ve vokal McCluskey, müziğin öncelikli olduğunu, sözlere çok takılmadığını, elektronik akımının benzersiz olduğunu söylüyor sürekli…

Orchestral Manoeuvres in the Dark, 1980’de İngiliz popuna sızmaya başlayan elektronik dalgasına kapılıp Organization albümünü çıkarıyor. Albümün ilk ve tek teklisi Enola Gay ise 26 Eylül 1980’de yayınlanıyor.

McCluskey, Enola Gay’in riffini mini bir synthesizer yardımıyla buluyor. Ardından, kısa sürede besteyi tamamlıyor.

Sıra sözlere gelince, tarihin en ünlü bombardıman uçağı B-29’u, diğer adıyla Enola Gay’i hatırlıyor; hani şu 6 Ağustos 1945’te Hiroşima’ya atom bombasını bırakıp 2. Dünya Savaşı’nı sonlandıran uçak. Kütüphaneye kapanıp bilgi topluyor ve sözleri yazıyor.

Etrafındakilere dinletiyor şarkıyı. Hepsi, 100 binden fazla insanı öldüren uçaktan pop şarkısı olur mu deyip karşı çıkıyor.

Kulak asmıyor. Klavyeci Martin Cooper ile davulcu Malcolm Holmes’un alıp stüdyoya giriyorlar. Stüdyolardaki teknoloji çok ileri değil. Birçok iş elle yapıldığı için kayıtlar ucuza çıkıyor. Davul ile bası da canlı çalarken, sahneyi de düşünüp elektronik yardımı minimumda tutuyorlar.

Basın ilgi gösteriyor ve Enola Gay üç haftada İngiltere listelerinde sekizinciliğe kadar yükseliyor; Fransa, İtalya, İsviçre, İspanya, Portekiz’de ilk 10’a giriyor.

Eşcinsel camia parçayı yakın buluyor ve adeta LGBT marşına dönüşüyor. Bazı ülkelerde, TV’deki çocuk programlarında yayını engelleniyor.

2012 Londra Yaz Olimpiyatları’nın açılış törenini üstlenen yönetmen Danny Boyle, programda Enola Gay’i de çaldırıyor…