YAVRU İLE KATİP

İtalyan sinemasının en ünlü ikilisi, İtalyan komedi tarihinin en önemli figürlerinden Franco e Ciccio, bizdeki isimleriyle Yavru ile Katip hâlâ en sevilenlerden…

50’li yıllarda Francesco Ingrassia (Ciccio/ Katip) genç bir tiyatro oyuncusu. Palermo sokaklarında gösteri yapan Francesco Benenato’ya (Franco/ Yavru) rastlıyor. Sonradan sanat adı Franco Franchi olacak Benenato’yla 1954’te ilk kez birlikte tiyatro sahnesine çıkıyorlar. Her ikisi de Palermolu.

İkili, ilk filmlerini 1960’da efsane şarkıcı Domenico Modugno’nun yardımıyla çekiyor. Onları sahnede keşfeden Modugno, Appuntamento a Ischia filminde Franco e Ciccio’yu yanında istiyor.

Önceleri rolleri figürandan hallice. İlginç fizikleri ve komedi yetenekleriyle kısa sürede Franco e Ciccio adıyla başrole yükseliyorlar. Ciccio kurnaz, Franco ise saf.

Sadece 1964’te 22 filmde oynuyorlar ve topladıkları hasılat o yıl İtalya’daki gişe toplamının yüzde 10’una ulaşıyor.

Çoğunlukla mafya, din, spor, hukukla ilgili, senaryoları çok basit, hatta büyük ölçüde doğaçlamaya dayanan, hızlı çekilen, prodüksiyon bütçeleri son derece sınırlı filmler yapıyorlar. Aynı gün üç filmi bir arada çektikleri oluyor.

Önceleri eleştirmenler tarafından küçümsenen bu yapımlar sonra kabul görüyor ve yaratıcı komediler diye etiketleniyor.

60’larla 70’lerin başlarında hem İtaly’da, hem uluslararası pazarda zirveye çıkıyorlar.

Bizde de çok ünleniyorlar. Bir ara Bıdık ile Düdük adı verilen ikili, daha sonra Yavru ile Katip oluyor. James Bond’a gönderme olsun diye 002 Yavru ile Katip adıyla vizyon gördükleri de oluyor..

Filmlerde ‘Katip’i Altan Erbulak, ‘Yavru’yu ise Erol Günaydın konuşuyor. 1971’de aynı isimle yerli versiyonları da yapılıyor. Müjdat Gezen, İsmail Hakkı Şen, Ayşen Cansev, Seden Kızıltunç, Turgut Boralı’lı kadroyu Ahmet Üstel yönetiyor.

Laurel ile Hardy’i çok seviyor; Danny Kaye ile Charlie Chaplin’i, Buster Keaton’ı yakından izliyorlar.

1966’da işin içine televizyon giriyor. Televizyonla birlikte plak çalışmaları başlıyor; çizgi romanları üretiliyor.

Bu arada, İtalyan sinemasının ustalarıyla da çalışıyorlar. 1968’de altı bölümlü Capriccio All’Italiana filminin Pasolini’nin çektiği Che Cosa Sono Le Nuvole? bölümünde oynuyorlar.

Francesco Ingrassia, Fellini’nin Amarcord’unda (1973) önemli bir rolü üstleniyor. 1984’te ise Taviani Kardeşler’in Kaos’unda ikili unutulmaz performans sergiliyor…

1954’te başlayan birliktelik 1994’te Franchi’nin ölümüyle sona eriyor. Ingrassia da 28 Nisan 2003’te yaşamını yitiriyor.

Palermo’da ilk kez karşılaştıkları meydanın bugünkü adı Franchi ile Ingrassia Meydanı…

CUMHUR CANBAZOĞLU