MÜZİĞİ KONUŞTURMAK KOLAY MI?

Tarih, Mart 1996. Kral TV, ‘yerli müzik oscarları’ diye tanıttığı ödül gecesinde en iyi şarkı sözü heykelciğini Ercan Saatçi’ye vermiş. Saatçi de herhalde şaşırmış olmalı ki, sahneye ilerlerken sunuculara hangi şarkıyla kazandığını soruyordu.

Çok övündüğü ‘Biz buradayız gitmeyiz/ Ülkemizi Bekleriz/ Karşı çıkan olursa/ A….!’ dizelerine ödül verilseydi belki daha çok sevinecekti ama ‘ince eleyip sık dokuyan’ yetkililer Hasretim şarkısına yazdığı sözleri sevmişti.

Daha o zamandan yerli müzikteki erozyon çok belirgindi ve günümüze dek çığ gibi büyüyerek devam etti.

O günlerde piyasanın ve şarkı sözünün durumunu gerçek ustalarına sormuştuk :

İLHAN ŞEŞEN: ‘Bir bakıma iki tür şarkı sözü olduğu iddia edilebilir. Birincisi müziksiz de anlam taşıyanlar, ikincisi müziksiz hiçbir anlam taşımayanlar. Pop müziğin çabuk tüketilen bir tür olması bakımından ikinciyi reddetmiyorum; ama ‘Hangisi daha güzeldir’in cevabı elbette birincisi olacaktır. Günümüzde ise öyle sözler yazılıyor ki müzikli de müziksiz de bir anlam bulamıyorsunuz. Ayrıca dil kurallarının tümü tepetaklak ediliyor. Örneğin kendisini gerçekten çok sevdiğim bir genç popçu kardeşim, geçenlerde TV kanalının düzenlediği törende en iyi şarkı sözü ödülünü aldı. Dehşete düştüm; kedisi de zaten çok şaşırdı. Bu ödülü veren TV kanalının sunucularının yayında kullandığı dile baktığınızda, aslında ödülün bu gence verilmesini de doğal karşılıyorsunuz. Yani ‘popyekün’ al birini vur birbirine. Ama halk memnunsa bunlardan, diyecek hiçbir şey yok sonuçta’.

BÜLENT ORTAÇGİL: ‘Klasik Türk müziği geleneğinde sözü dinleme alışkanlığı var. Ancak son yirmi yılda şarkıda söz önemini yitirdi. Bugünkü sözlerin olmasına karşı değilim, ancak toplumun tamamına pazarlanması ters geliyor. On iki yaşındaki çocuk da tekerlemeyi söylüyor, 50 yaşındaki adam da, 65’lik teyze de aynı şarkıdan zevk alıyor. Toplumun her kesimine seslenen müzik olur mu? Ama oluyor, çünkü başka örnek koymadan hep tek tür şarkıyı dinletince inşaların seçme yeteneği gelişmiyor. Çocukların, gençlerin rcan Saatçi’yi beğenmesi normal; ritmli, tempolu, basit sözleri olan bir müzik yapıyor. Ama 40 yaşındaki adam daha ciddi şeyler talep etmiyorsa sorun orada başlıyor. Açıyorsunuz radyo ve TV’yi, alternatif bir ses duyamıyorsunuz; sadece söyleyen insanlar değişiyor. Kimi yakışıklı, kimi Almanya’dan kimi köyden gelmiş, tek değişiklik bu. Anlattıkları ise tek tip’.

MAZHAR ALANSON: Her şarkıda başka şeyler anlatmak için kafa yoruyorum. Bazen ‘Yalnızlar Garı’ diyoruz, bazen de kimsenin söylemediği ’Mazeretim var, asabiyim ben’ diye şarkı sözü yazıyoruz. Etraftakilere bakıyorum, hayret ediyorum. Kelime hazineleri çok dar; birkaç kelimeyle işi götürmeye çabalıyorlar. Tarihe bakın, ciddi bir edebiyat var şarkılarda. Şimdi neden olmasın ki’.

CUMHUR CANBAZOĞLU