DİLSİZ

21 Kasım 2019 Perşembe 14:29

Küçük bir çatı katında hayatını yalnız sürdüren Sami maişetini duvar ressamlığı ile sağlamaktadır. Bir gün onu çok seven babaannesinin vefatını ve kendisine bir sandığı miras olarak bıraktığını öğrenir. Sandıkta hat sanatıyla ilgili malzemeler vardır. Sami ilk başta sandıktaki malzemeleri pek umursamaz; hatta bu malzemelerden kurtulmayı bile düşünür. Fakat duvar resmi için gittiği bir kütüphanede tanıştığı Selma, onun için bir dönüm noktası olacaktır.

SEANSLAR

YÖNETMEN:
Murat Pay

OYUNCULAR:

Ozan Çelik

Mim Kemal Öke

Vildan Atasever

Emin Gürsoy

SENARYO:

Selman Kılıçaslan

GÖRÜNTÜ YÖNETMENİ:

Andreas Sinanos

MÜZİK:

Ali Saran

YAPIM:

2019, Türkiye

DAĞITIM:
Bir Film

SÜRE:

95 dakika

ELEŞTİRMEN GÖRÜŞÜ:

KEREM AKÇA: ‘… “Dilsiz”, “Nokta”ya yan bölüm olarak gelme arzusunda gibi gözükse de bunu bile yapamayan bir film. Emin Gürsoy biraz profesyonellik katsa da Vildan Atasever’in tarihi atmosfere ayak uyduracak diye büründüğü kitsch makyajını ne siz sorun, ne biz söyleyelim! Ozan Çelik’in zayıf bir oyuncuyken boş boş yürümesi de ‘felsefi/islami çıkarım’ yerine konsa da bir ‘dil’ oturtmaya yaramıyor. Bu da ister istemez amatör ruhlu, mekanik bir şekilde ağır tempolu ve aşırı geveze bir entelektüel sendromuna dönüşüyor. Sanki 80’lerde gördüğümüz ‘sanat yapma’ gayesiyle ortaya çıkan sinemasızlık hastalığı yeniden beliriyor. Entelektüellik boş bir dayanak noktasına dönüşünce ‘yapma minimalizm' devreye giriyor. Filmin yedinci sanat için tek isyan edeni Sinanos olunca ise deneyimli görüntü yönetmeninin yaptığının da boş bir uğraşın ötesi olarak görülmesi zorlaşıyor.’